Misja szpitala: leczyć mądrze, skutecznie, po ludzku

14 lutego – Dzień Chorych na Padaczkę

Celebrując dziś Dzień Zakochanych i życząc im wszystkiego najlepszego należy przypomnieć, że dzisiaj również obchodzony Dzień Chorych na Padaczkę. Celem obchodzenia Światowego Dnia Chorych na Padaczkę jest szersze dotarcie do mediów i promocja wiedzy o padaczce, zwłaszcza o sposobach udzielania pierwszej pomocy osobie jej potrzebującej.

Padaczka, znana jako epilepsja, jest tendencją do występowania nawracających napadów padaczkowych. Myśląc o napadzie padaczkowym, należy mieć na uwadze, że nie jest to wyłącznie pojawienie się drgawek, „zrywań” mięśni, prężeń i „wysztywnień”. To także obserwowalne krótkotrwałe i przejściowe napady nieświadomości, które przez otoczenie może być odbierane jako „chwilowa nieobecność”, „wyłączenie”, „zawieszenie w czasie”. Do klasycznych objawów zaliczamy: naprężenie ciała, wygięcie w łuk, drgawki, szczękościsk, ślinotok, bezwiedne oddanie moczu, utratę przytomności. Typowy atak trwa około 3 minut.

Są dwa typy padaczki: objawowa oraz objawowa o nieustalonej przyczynie. W pierwszej grupie można wyróżnić między innymi: padaczkę pourazową, alkoholową, wieku starczego czy uogólnioną. Natomiast w przypadku padaczki objawowej o nieustalonej przyczynie, atak pojawia się nieoczekiwanie, wywołany np. światłem stroboskopowym na dyskotece czy dźwiękiem o pewnej częstotliwości.

Choroba może pojawić się w każdym wieku. Najczęściej pierwsze objawy choroby pojawiają się przed 20. rokiem życia. Epilepsja jest jedną z najczęstszych chorób neurologicznych, z którą zmaga się 1% społeczeństwa. W Polsce na padaczkę choruje ok. 400 tysięcy osób.

Pierwsza pomoc w przypadku napadu padaczki (epilepsji):

  • ułożyć chorego na boku by uchronić go przed zakrztuszeniem się, jeśli nie jest możliwe ułożenie chorego w tej pozycji, pozostawić na plecach;
  • ochronić (szczególnie głowę i kręgosłup) przed okaleczeniem o okoliczne przedmioty, czyli np. przytrzymać z boku rękami; nie należy podnosić głowy chorego;
  • ułatwić oddychanie, np.: rozpiąć pasek czy kołnierz koszuli;
  • sprawdzić, czy podczas napadu nie było mimowolnego oddania moczu (lub kału) i adekwatnie pomóc choremu;
  • zachować spokój;
  • wezwać lekarza lub pogotowie ratunkowe.

Czego nie wolno robić podczas ataku padaczki (epilepsji):

  • nie przenosić chorego;
  • nie szarpać chorego ani klepać po twarzy;
  • nie wkładać niczego pod głowę (koca, poduszki, kurtki itp.) – grozi to zapadnięciem się języka i utrudnieniem oddychania;
  • nie otwierać siłą zaciśniętych szczęk;
  • nie wkładać niczego choremu do ust;
  • nie powstrzymywać na siłę drgawek;
  • nie używać siły wobec chorego, podczas napadu  chory ma zawężoną świadomość i może reagować na to agresją;
  • nie stosować sztucznego oddychania, na początku dużego napadu padaczkowego chory może przez pewien czas nie oddychać (20−30 sekund) – jest to normalne;
  • nie podawać nic do picia.
Powrót na początek strony