Nowoczesny system opieki telemetrycznej umożliwiający automatyczną identyfikację pacjentów zagrożonych i powiadamianie o ryzyku gwałtownego pogorszenia stanu u dotychczas stabilnych pacjentów na oddziałach Szpitali, na przykładzie szpitala MSWiA w Białymstoku.
„Nowoczesny system opieki telemetrycznej umożliwiający automatyczną identyfikację pacjentów zagrożonych i powiadamianie o ryzyku gwałtownego pogorszenia stanu u dotychczas stabilnych pacjentów na oddziałach Szpitali, na przykładzie szpitala MSWiA w Białymstoku.”
Budżet projektu: 2 643 687,50 zł
Głównym celem projektu będzie opracowanie systemu telemetrii szpitalnej umożliwiającego automatyzację postepowania zgodnie z wytycznymi PTEiChZ / ATOMiT oraz ustalenie algorytmów optymalnej kontroli hospitalizowanych pacjentów i szybkie diagnozowanie objawów alarmujących i prognozujących pogorszenie stanu klinicznego i zagrożenie nagłym zatrzymaniem krążenia.
Wykonawca:
Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w Białymstoku
im. Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego.
Kierownik projektu: dr n. med. Agnieszka Kasiukiewicz.
Czas realizacji: 26.01.2021 – 26.01.2022.
Geneza i ogólne założenia projektu
Dane Światowej Organizacji Zdrowia (World Health Organization, WHO) wskazują, że w krajach Unii Europejskiej ok. 32% osób zarażonych koronawirusem SARS- CoV-2 wymaga hospitalizacji, z czego ok 10% przypadków ma ciężki przebieg wymagający intensywnej terapii. Dotyczy to szczególnie pacjentów starszych i osób obciążonych chorobami układu sercowo-naczyniowego.
Zalecenia postępowania w zakażeniach SARS-CoV-2 Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych (PTEiLChZ), jak również wydane przez Agencję Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji (AOTMiT), wskazują na potrzebę monitorowania parametrów życiowych pacjentów 2-3 x dziennie. Opisywane są jednak przypadki nagłego pogarszania stanu zdrowia i rozwoju niewydolności oddechowej, co wskazywać może na konieczność ciągłego monitorowania stanu chorych w zakresie wybranych parametrów.
System telemetrii szpitalnej pozwoli na ustalenie algorytmów optymalnej kontroli hospitalizowanych pacjentów i szybkie diagnozowanie objawów alarmujących i prognozujących pogorszenie stanu klinicznego i zagrożenie nagłym zatrzymaniem krążenia. Jednocześnie zapewni on zwiększenie bezpieczeństwa personelu medycznego poprzez minimalizację konieczności kontaktu bezpośredniego z pacjentem zakażonym jaki jest niezbędny przy cyklicznych pomiarach parametrów życiowych.
Z uwagi na fakt, iż choroby układu krążenia są czynnikiem ryzyka wystąpienia zgonu wśród chorych na Covid-19, podjęta zostanie próba włączenia ciągłego monitorowania ekg i długości odcinka QT jako parametru pozwalającego na odpowiednio szybką interwencję medyczną i zapobieganie konieczności leczenia w oddziałach intensywnej opieki medycznej.
Skuteczność w tym zakresie zmierzona będzie ilością koniecznych interwencji Zespołów Wczesnego Reagowania, przeniesień na OIT oraz zgonów. System ten umożliwi także prewencję unieruchomienia pacjenta w łóżku przy, co jest niezbędne przy zastosowaniu standardowego monitorowania medycznego.
Dodatkowym celem zaplanowanych w projekcie badań będzie doprowadzenie do zminimalizowania częstości kontaktu bezpośredniego personelu medycznego z pacjentem, a przez to zwiększenie bezpieczeństwa pracy w szpitalach jednoimiennych/ zakaźnych.
Metodyka: Planowane jest zrealizowanie badań w oparciu o wdrożony system telemetrii szpitalnej obejmującej 3 wybrane oddziały szpitala jednoimiennego ZOZ MSWiA w Białymstoku – Oddział Geriatrii, Oddział Kardiologii z OIOK oraz Oddział Chorób Wewnętrznych. W tym celu 10 pacjentów z każdego oddziału będzie poddanych ciągłemu monitorowaniu funkcji życiowych przy pomocy urządzeń telemetrycznych za pomocą sensorów umieszczonych na ciele pacjenta (na klatce piersiowej/palcu) – pomiar tętna, liczby oddechów, saturacji O2, temperatury, ciśnienia tętniczego.
Dane będą przesłane do centrum monitorowania, gdzie automatycznie będzie wyliczana skala EWS. Dodatkowy mobilny pkt monitorowania będzie znajdować się przy anestezjologicznym Zespole Wczesnego Reagowania. 5 pacjentów z każdego oddziału, obciążonych schorzeniami układu krążenia, przyjmujących leki działające proarytmogennie będzie objętych telemetrią ekg, z bezprzewodowym przesyłaniem danych do punktów monitorowania.
Zastosowanie wyników projektu w praktyce:
Opracowanie funkcjonalnego systemu opieki telemetrycznej pozwalającego na automatyzację ścieżki klinicznej dla pacjentów hospitalizowanych w szpitalach jednoimiennych:
Sprawdzony w warunkach wybranego szpitala jednoimiennego system telemetrii w opiece nad pacjentami z Covid-19 może być wdrożony w innych placówkach medycznych, co pozwoli na minimalizację bezpośredniego kontaktu personelu medycznego z pacjentem i ryzyka zakażenia a dodatkowo na zmniejszenie zużycia środków ochrony osobistej.
Ustalenie algorytmów optymalnej opieki i monitorowania pacjentów, niezbędnej częstości oceny parametrów życiowych wraz z określeniem tego, które z nich są wystarczające do prewencji: pogorszenia stanu klinicznego i rozwinięcia niewydolności oddechowej, konieczności leczenia w oddziale intensywnej opieki medycznej oraz zgonu. Wyniki badań mogą wpłynąć na potrzebę aktualizacji Zaleceń postępowania z chorymi na Covid-19.
Analiza zgromadzonych danych pomoże w ustaleniu charakterystyki pacjentów wymagającą dodatkowego monitorowania w celu poprawy ich rokowania.
Ustalenie i sprawdzenie organizacji pracy zespołów medycznych w oddziale, w tym zespołu wczesnego reagowania, pozwoli na generalizację schematów i ich implementację w innych placówkach medycznych sprawujących opiekę nad chorymi z Covid-19.
Realizacja projektu:
Dnia 24.06.21. po złożeniu wniosku i dokumentacji projektowej, uzyskano zgodę Komisji Bioetycznej przy Uniwersytecie Medycznym w Białymstoku na prowadzenie projektu badawczego. Komitet sterujący podczas zebrań określił wymogi jakie ma spełniać system telemetrycznego monitorowania, i uruchomiono procedurę zakupową systemu telemetrii szpitalnej. Następnie system monitorowania został zainstalowany w poszczególnych oddziałach szpitalnych w sierpniu. Stanowiska monitorowane rozmieszczono według ustaleń lekarzy koordynujących. Po przeszkoleniu personelu medycznego, dostosowano sieć informatyczną do wymogów systemu telemetrii. Nowy sposób monitorowania pacjentów był w praktyce możliwy do wprowadzenia od 01.09.2022 roku.
W miesiącach IV-VIII 2021 pacjenci z Oddziałów Kardiologii, Geriatrii oraz Chorób Wewnętrznych objętych projektem byli monitorowani niezależnie od statusu „covidowego”. Na oddziałach regularnie przeprowadzano standardowe pomiary funkcji życiowych. Każdego dnia, 2 razy dziennie, były mierzone parametry wchodzące w skład skali MEWS: RR, HR, liczbę oddechów, Sat O2, diurezę, stan przytomności. Projektowe obserwacje lekarskie obejmować miały sposób prowadzenia tlenoterapii, konieczność stosowania amin presyjnych, ilość i typ interwencji anestezjologicznych i dodatkowych interwencji. Parametry były odnotowywane w kartach obserwacji. Pacjenci ci stanowili tzw. grupę kontrolną w stosunku do pacjentów monitorowanych telemetrycznie. W Oddziałach Kardiologii i Chorób Wewnętrznych pacjenci grupy kontrolnej byli wybierani w sposób losowy, w Oddziale Geriatrii – do badania włączano wszystkich kolejno przyjmowanych pacjentów.
Po wdrożeniu w ZOZ systemu telemetrii, oprócz monitorowania standardowych parametrów życiowych w sposób opisany powyżej, rozpoczęto monitorowanie zapisu elektrokardiograficznego pacjentów. Zapis prowadzono za pomocą monitorów telemetrycznych przyłóżkowych w podstawowym zakresie EKG oraz telemetrię EKG, umożliwiającej poruszanie się pacjenta. Monitorowano chorych w zakresie tachy i bradykardii, pauz powyżej 2 sek, arytmii nadkomorowych i komorowych. Alarmy były ustawione standardowo, niezależnie od statusu covid pacjenta (QT>500msek lub arytmia pow. 110/min, trwające >1 min). Na tym etapie oprócz central monitorowania w dyżurkach pielęgniarskich, umieszczono dodatkowe oprogramowanie umożliwiające monitorowanie zapisu w dyżurkach lekarskich, co minimalizowało ryzyko przeoczenia arytmii. Monitorowanie EKG stosowano u chorych obciążonych chorobami układu krążenia, przyjmujących leki proarytmogenne, niestabilnych krążeniowo, a przy dostępności urządzeń – losowo u pozostałych pacjentów.
Podczas trwania projektu przeprowadzono badanie i obserwacje tolerancji monitorowania telemetrycznego przez pacjentów w oddziałach. System był ogólnie dobrze tolerowany przez pacjentów, monitorowania odmówiło 15 pacjentów, nie tolerowało 29 pacjentów. Wyższą tolerancję obserwowano wśród pacjentów z covid-19. Badanie satysfakcji prowadzono ustnie wśród pacjentów covidowych. Świadomość obserwacji parametrów przez personel medyczny dawało poczucie większego bezpieczeństwa pacjentom i zmniejszało lęk. Drugim elementem było badanie satysfakcji personelu pielęgniarskiego. Automatyczne monitorowanie pacjentów zwiększało komfort pracy i minimalizowało stres personelu medycznego.
Analizie statystycznej poddano 625 pacjentów hospitalizowanych w 3 oddziałach – 259 z oddziału geriatrii, 212 z oddziału chorób wewnętrznych i 154 z oddziału kardiologii. 182 pacjentów było hospitalizowanych z powodu Covid-19. Pacjenci o różnym typie monitorowania nie różnili się w zakresie podstawowych parametrów (wiek, płeć, wielochorobowość). Pomimo zakładanego pierwotnie losowego przydziału pacjentów do telemetrii statystycznie częściej stosowana ona była u pacjentów niestabilnych oddechowo w zakresie tachypnoe czy wartości saturacji oraz tachykardii. U pacjentów monitorowanych telemetrycznie odnotowano wyższą liczbę konsultacji anestezjologicznych, głównie telefonicznych.
