14 listopada – Światowy Dzień Cukrzycy
Światowy Dzień Cukrzycy obchodzony jest każdego roku w dniu 14 listopada. Został ustanowiony w 1991 r. przez Międzynarodową Federację Diabetologiczną (International Diabetes Federation - IDF) oraz Światową Organizacją Zdrowia (World Health Organization - WHO) jako odpowiedź na wzrost zachorowań na cukrzycę na całym świecie.
Głównym celem akcji jest zwiększenie świadomości występowania choroby, jej przyczyn, objawów, sposobu leczenia oraz powikłań związanych z cukrzycą. Światowy Dzień Cukrzycy przypomina, że liczba przypadków choroby wzrasta i nadal będzie wzrastać, o ile nie zostaną podjęte natychmiastowe działania.
Cukrzyca jest chorobą przewlekłą i nieuleczalną. Można ograniczać jej skutki, jednak trzeba stale kontrolować i obserwować swój organizm. Zgodnie z raportem Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) cukrzyca jest główną przyczyną ślepoty, niewydolności nerek, zawałów serca, udaru mózgu i amputacji kończyn dolnych. Jest też siódmą najczęściej występującą przyczyną zgonów.
Z cukrzycą można nauczyć się żyć oraz powstrzymywać jej rozwój. Należy przestrzegać zaleceń na temat przyjmowania doustnych leków oraz insuliny. Ważne jest również zmiana trybu życia oraz przestrzegania kilku zasad:
- należy naucz się odróżniać sygnały, jakie daje organizm. Wzmożone pragnienie, nadmierna senność, zmęczenie, problem z widzeniem, napady głodu, częste oddawanie moczu, gwałtowne pocenie się, nudności, przyspieszone bicie serca mogą być objawem, że grozi ci przecukrzenie lub niedocukrzenie;
- regularna kontrola poziom cukru przed jedzeniem lub podaniem insuliny lub 1,5 do 2 godzin po jedzeniu;
- ważne jest zdrowy tryb życia - zdrowa dieta, wyeliminowanie cukru, oraz regularne ćwiczenia;
- bardzo ważna jest higiena. Kiedy krew jest słodka, nawet drobna ranka może się długo goić.
Jak każda choroba cukrzyca nie jest wolna od powikłań. Niszczy naczynia krwionośne i nerwy, w efekcie z biegiem czasu może powodować kolejne choroby. Są to:
- cukrzycowa choroba nerek (nefropatia cukrzycowa);
- retinopatia cukrzycowa, czyli zmiany w siatkówce oka, które prowadzą do zaćmy (zmętnienia soczewki), jaskry (uszkodzenia nerwu wzrokowego), a w konsekwencji do ślepoty;
- neuropatie cukrzycowe, czyli uszkodzenia włókien nerwowych;
- uszkodzenia dużych naczyń krwionośnych i układu krążenia powodują chorobę niedokrwienną mięśnia sercowego, zawał (którego organizm nie sygnalizuje bólem), udary;
- gorsze gojenie się ran;
- pojawienie się zespołu stopy cukrzycowej;
- gorsza odporność;
- zaburzenia gospodarki tłuszczowej organizmu.
